Beşinci Düşünce

Dünya Ne Düşünüyor ?

Tekerleğin yeniden icadına gerek kalmadı bu alanda. Ekonomiler, insanlar arasındaki duvarlar yıkılıyor.

Yenilikçi işletmeler bilgi dönüşümü ve bilginin ticarileştirilmesinin baş aktörleri iken inovasyon artık artan ölçüde küresel ve aralarında müşteriler, hükümet, akademik dünya, finans sektörü, araştırma merkezleri ve ortaklıklar arasında karşılıklı etkileşim gerektiren bir faaliyet. Bunlardan birisinin eksikliği ya da yetersizliği tüm yapıyı zaafa uğratabiliyor.

Son Davos toplantısının önemli konularından birisi yine yaratıcılık ve yenilikçilik idi. Çok ilginç tartışmalar yaşanan toplantıdan aklımda kalan önemli isimler ve düşünceler söyle:

LSE’den okuldaşım Garry Hamel, birçok şirketin yaratıcı olarak kurulmadığını, taklite dayandıklarını ve öyle kalacaklarını söylüyordu. Son yılların en önemli başarı hikayelerinden birisini yaratan Google’in Başkan Yardımcısı Marissa Mayer da açık kültürün yaratıcılara, inovasyon sistemi oluşturmaya çalışanlara getirdiği yararları tartıştı. Toplantıda başka bir çalışma grubu “açık sistemler” ve “açık kaynaklar” üzerinde yoğunlaştı. “Açıklık” bu sürecin en temel unsurlarından birisi olarak görülüyor.

Hem Davos hem de ABD’de 2005 Ulusal Inovasyon Girişimi politika raporunda da önemle üzerinde durulan diğer bir konu “işbirlikleri”. Inovasyon, araştırmaya yatırım ve büyük, orta ve küçük şirketler, üniversiteler ve hükümet arasında “sınır tanımayan” işbirliği gerektiriyor. İşbirliği düzenlemeleri daha yüksek inovasyon verimliliği doğuruyor.

Bugünün eğilimleri yaratan yaratıcı firmalar arasında değilseniz yarının kopyacıları, taşeronları olarak kalmaya mahkumsunuz.

Inovasyon herkesin işi. Küçük ve büyük şirketler farklı biçimlerde inovasyon gerçekleştiriyorlar. Büyükler genellikle daha sistematik, küçükler ise fırsatçı. Ama olgun endüstrilerde bile inovasyon mümkün. Özellikle KOBI’lerin yenilik yaratmaya kesinlikle gereksinimleri var.

İnsan kaynaklarının niteliği köklü değişime uğruyor. “Brain drain/gain” mentalitesi yerine beynin uluslararası mobilitesinin her tarafa sağlayacağı yararlar ön plana çıkıyor. Tek konuda uzmanlaşmış insanlardan ziyade 'T-biçimli' çok yönlü insanların diğerlerine kıyasla daha yaratıcı olduğu söyleniyor.

Genç insanların daha yaratıcı olduklarına dair yaygın kabul gören bir kanaat var. Doğrudur, gençler bizim gibi dünün belli kalıplar, dışiplinlerle sınırlandırılmış dünyasında yetişmediler. Lakin, yaşlılarda da gençlerde olmayan belli üstünlükler var. Daha deneyimli oldukları için bir sorunu yeni bir çerçeveye oturtmakta ve daha geniş perspektiften bakmakta gençlerden daha iyiler. Aslında genç ya da yaşlı olsun yaratıcı insanlar sadece aldıkları parasal ödüllerden ziyade yaptıkları işin içeriği ile motive oluyorlar. Aralarında doğru sinerjiyi yakalamak başarının ön koşulu.

Ne kadar şikayetçi olsak da hükümetleri inovasyon tablosuna çekmek gerekiyor. Zira kamu sektörünün satın alım gücü her ülkede muazzam boyutlarda. Bu güç, inovasyonun dört nala gitmesine zemin hazırlayabilir.